Saturday, 8 February 2014

Gut-Feeling

Kadang-kadang aku rasa aku boleh percaya dan bergantung dengan gut-feeling yang Tuhan kurniakan pada aku. Selalunya soalan serkap jarang aku pada murid-murid akan berhasil dengan mereka cerita segala-galanya pada aku.

Hadiah paling bermakna buat aku adalah kepercayaan.

Tatkala mereka cerita segala-galanya, aku berasa seperti diberi satu penghormatan yang sangat bermakna. On that time, you will be just "Ahhh my life is complete!" haha..Sudah pasti, rahsia tetap rahsia. Amanah kunci kepercayaan. Put your trust in that.

Semalam aku bertugas jaga qiyamullail kat sekolah. Aku tak tau kenapa students aku happy gila sebab aku yang jaga qiyam. "Yes! cikgu fadzly yang jaga!" aku tak syak apa-apa pun.

Malam tu, aku sampai tepat pukul 10.30 malam. Habis tuition terus aku pecut ke Shah Alam.

Sampai je kat sekolah, ada 4-5 murid sambut aku kat depan pintu kereta. Macam menteri pulak..haha..

Ada dua tiga orang murid ni berulang-ulang kali tanya, "Cikgu tidur mana malam ni?"

"Adalah, mana boleh bagi tau korang" jawabku.

Diorang tidur dekat kelas. Aku jengah kelas tu sepintas lalu. "Cikgu tidur sini ke?" orang yang sama bertanya lagi.

Dah ditanya soalan yang sama, aku pegang kepala budak tu, tengok anak mata dia dalam-dalam. "Kenapa? awak tak nak cikgu tidur sini kan? awak takut plan awak tak jadi kan?"

Budak tu serba salah. Perlahan dia tarik anak mata dia. Adat orang terkantoi.

"Macam mana cikgu boleh tau ni?" tergagap kau nak jawab.

"Awak nak tipu cikgu? boleh ke?"

Psycho je aku ni, aku tak tau pun apa plan diorang. Haha

At last, diorang pun cerita plan nakal diorang. Haha.

Kecewa sebenarnya, berani betul korang ambil kesempatan atas kelemahlembutan aku.

Sebelum tidur, kena baca al-Mulk dan briefing sikit.

Aku pesan "cikgu tak kisah, kalau awak nak susahkan cikgu, saya dah biasa susah. Tapi cikgu mintak janganlah susahkan diri sendiri. Awak dah besar, saya percaya awak semua boleh fikir dengan waras"

Habis tu, aku balik bilik gur settlekan kerja aku.

Tiba-tiba datanglah 3 budak yang buat rancangan tu meminta maaf. Pandai pun rasa bersalah.

Alhamdulillah..

buubbyeee

p/s blog ni memang aku nak cerita pasal diari aku sebagai cikgu. Lain-lain tu jaranglah. Cerita cinta, family, experience dan opinion akan diselitkan juga ya!

No comments:

Post a Comment